สารบัญ
- ดื่มด่ำกับความรักแบบอินเตอร์แอคทีฟ
- ประสบการณ์ใหม่ของผู้กำกับมือเก๋า
- ปั้นตัวละครให้มีชีวิต: ตั้งแต่ราศีไปจนถึงร้านโปรด
- ฉากเปิดที่เหมือนหลุดออกมาจากชีวิตจริง
- เมื่อผู้ชมเชื่อจน “ลืมว่าเป็นแค่ละคร”
- Q&A
ดื่มด่ำกับความรักแบบอินเตอร์แอคทีฟ
(เมืองแห่งความรัก) คือละครเวทีแบบ “ดื่มด่ำ” (immersive theatre) ที่ผสมผสานการแสดงสด การสวมบทบาท และปฏิสัมพันธ์กับผู้ชมไว้ในที่เดียว KUBET โดยมีฉากหลังเป็นบาร์กลางกรุงไทเปที่กลายเป็นสถานที่ของปาร์ตี้ร้อยคน KUBET และจุดเริ่มต้นของเรื่องรัก ๆ แค้น ๆ ระหว่างตัวละครทั้ง 7
โปรเจกต์นี้เป็นความร่วมมือระหว่าง Surprise Lab., คณะละคร Fong-Kou-Lang และ Hao-Chun-Ting Co-op
ประสบการณ์ใหม่ของผู้กำกับมือเก๋า
ซู เยว่ ผู้กำกับจาก เผยว่านี่คือครั้งแรกที่เธอกำกับงานแนวดื่มด่ำแบบเต็มตัว KUBET เพื่อเตรียมความพร้อม เธอศึกษาผลงานแนวนี้จากต่างประเทศ โดยเฉพาะที่ ลาสเวกัส ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องโชว์แนว immersive
เธอยังต้องออกแบบการใช้พื้นที่แบบเปิดโล่งในบาร์ Belle’s in Taipei ให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนอยู่ “ในเรื่อง” ไม่ใช่แค่ “มองเรื่อง”
ปั้นตัวละครให้มีชีวิต: ตั้งแต่ราศีไปจนถึงร้านโปรด
หนึ่งในภารกิจหลักของซู เยว่ คือการช่วยนักแสดงสร้างตัวตนของตัวละครให้สมจริงที่สุด KUBET
“ฉันให้นักแสดงช่วยกันตั้งค่าชีวิตตัวละคร: ราศี, สิ่งที่ชอบกิน, KUBET ใช้รถไฟหรือจักรยาน, เวลาไปเที่ยวชอบไปไหน ฯลฯ แม้บางอย่างผู้ชมจะไม่เห็น แต่เมื่อมีคนถามในจังหวะสด นักแสดงจะตอบได้ทันทีจากพื้นฐานที่วางไว้”
สิ่งนี้ช่วยให้การตอบสนองแบบ improvise (การด้นสด)KUBET เป็นธรรมชาติ และทำให้ผู้ชมรู้สึกว่า “ตัวละครเหล่านี้มีชีวิตจริง ๆ”
ฉากเปิดที่เหมือนหลุดออกมาจากชีวิตจริง
“เมืองแห่งความรัก” เปิดฉากด้วยบรรยากาศของเกมปาร์ตี้ในคลับ KUBETซึ่งอยู่ดี ๆ ก็ถูกตัวละครหลักของเรื่อง “บุกรุก” โดยไม่ให้รู้ตัว เหมือนเหตุการณ์ดราม่าที่บังเอิญเห็นตอนเดินห้าง
“เป็นความตั้งใจให้ดูเหมือน ‘บังเอิญ’” ซู เยว่อธิบาย
“ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชมกับนักแสดงจะค่อย ๆ เชื่อมต่อกัน KUBETทำให้ขอบเขตระหว่างเรื่องจริงกับการแสดงเริ่มจางลง”
เมื่อผู้ชมเชื่อจน “ลืมว่าเป็นแค่ละคร”
KUBET การแสดงที่สมจริงทำให้บางคน “อิน” จนลืมไปว่ากำลังดูละคร
มีคนตบไหล่นักแสดงที่เล่นเป็นเจ้าของร้านแล้วพูดว่า:
“คุณไม่ควรร้องไห้เลย คุณไม่ได้ทำอะไรผิด!”
หรือถามว่า “คุณรู้จักเพื่อนฉันไหม? เขาเป็นแดนเซอร์ที่นี่!”
KUBET นักแสดงจึงต้องค่อย ๆ พาผู้ชมกลับสู่โลกแห่งความจริง — โดยไม่ทำลายอารมณ์ร่วม
Q&A
ถาม: ละคร “เมืองแห่งความรัก” ใช้ฉากหลังที่ไหน และการแสดงประเภทไหน?
ตอบ: ฉากหลังของการแสดงคือบาร์ Belle’s in Taipei ในกรุงไทเป โดยใช้รูปแบบการแสดงแบบ immersive theatre ที่ผสมผสานการแสดงสดและการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชม
ถาม: ซู เยว่ ผู้กำกับของ “เมืองแห่งความรัก” ได้เตรียมตัวอย่างไรสำหรับการกำกับละครแบบ immersive?
ตอบ: ซู เยว่ศึกษาผลงานการแสดงแนว immersive จากต่างประเทศ โดยเฉพาะที่ลาสเวกัส เพื่อเตรียมความพร้อมในการออกแบบการใช้พื้นที่ในบาร์ให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว
ถาม: ซู เยว่ ช่วยนักแสดงสร้างตัวตนของตัวละครอย่างไรใน “เมืองแห่งความรัก”?
ตอบ: ซู เยว่ให้คำแนะนำให้นักแสดงสร้างข้อมูลส่วนตัวของตัวละคร เช่น ราศี, สิ่งที่ชอบกิน, การเดินทาง หรือสถานที่โปรด เพื่อทำให้การตอบสนองแบบด้นสด (improvise) เป็นธรรมชาติและให้ผู้ชมรู้สึกว่าตัวละครมีชีวิตจริงๆ
ถาม: ในการเปิดฉากของ “เมืองแห่งความรัก” มีบรรยากาศแบบไหน?
ตอบ: การเปิดฉากเป็นเกมปาร์ตี้ในคลับที่ตัวละครหลัก “บุกรุก” โดยไม่ให้ผู้ชมรู้ตัว ทำให้เกิดความดราม่าที่เหมือนเหตุการณ์ที่บังเอิญเห็นในชีวิตจริง
ถาม: ทำไมบางผู้ชมถึงลืมไปว่า “เมืองแห่งความรัก” เป็นแค่ละคร?
ตอบ: การแสดงที่สมจริงทำให้ผู้ชมบางคน “อิน” กับเรื่องราว จนถึงขั้นตบไหล่นักแสดงหรือถามคำถามเกี่ยวกับตัวละครเหมือนกำลังพูดคุยกับคนจริง นักแสดงจึงต้องพาผู้ชมกลับสู่โลกแห่งความจริงโดยไม่ทำลายอารมณ์ร่วม
เนื้อหาที่น่าสนใจ:
