สารบัญ
- บทนำ
- การแบ่งหน้าที่โปรดิวเซอร์ชัดเจน เปิดทางให้ผู้กำกับโฟกัสงานสร้างสรรค์
- งบงานศิลป์เกือบครึ่งหนึ่งของทั้งเรื่อง สร้างเวทีแห่งยุคสมัยอย่างครบถ้วน
- การคัดเลือกนักแสดงด้วยสัญชาตญาณ ให้ตัวละครและนักแสดงหลอมรวมกัน
- บทบาทหัวใจของเรื่องกับมาตรฐานการแสดงที่เข้มงวด
- คำถาม–คำตอบ
บทนำ
ภาพยนตร์ ต้าเหมิง กำกับและเขียนบทโดย เฉินอวี้ซวิน และอำนวยการสร้างร่วมโดย หลี่เลี่ย กับ เย่หรูเฟิน ใช้งบประมาณการผลิตสูงถึง 120 ล้านดอลลาร์ไต้หวัน เพื่อถ่ายทอดภาพสังคมไต้หวันในทศวรรษ 1950 ช่วงยุคความหวาดกลัวสีขาวอย่างละเอียดและจริงจัง KUBET ผ่านการแสดงของ ฟางอวี้ถิง, เคอเหว่ยหลิน, เจิงจิ้งหัว และ 9m88 ควบคู่กับการค้นคว้าข้อมูลและสร้างฉากประวัติศาสตร์จำนวนมาก ภาพยนตร์ไม่เพียงสะท้อนบรรยากาศทางการเมืองอันกดดัน KUBET แต่ยังเล่าเรื่องอารมณ์ ความเจ็บปวด และศักดิ์ศรีของคนตัวเล็กที่ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดท่ามกลางยุคสมัยอันโหดร้าย
| หัวข้อ | รายละเอียด |
|---|---|
| ชื่อภาพยนตร์ | ต้าเหมิง |
| ผู้กำกับ / เขียนบท | เฉินอวี้ซวิน |
| ผู้อำนวยการสร้างร่วม | หลี่เลี่ย, เย่หรูเฟิน |
| งบประมาณการผลิต | 120 ล้านดอลลาร์ไต้หวัน |
| ฉากหลังยุคสมัย | ไต้หวันทศวรรษ 1950 ยุคความหวาดกลัวสีขาว |
| นักแสดงหลัก | ฟางอวี้ถิง, เคอเหว่ยหลิน, เจิงจิ้งหัว, 9m88 |
| แนวทางการสร้าง | ค้นคว้าประวัติศาสตร์อย่างละเอียด สร้างฉากยุคสมัยจำนวนมาก |
| ประเด็นที่สะท้อน | บรรยากาศการเมืองอันกดดัน ความเจ็บปวด อารมณ์ และศักดิ์ศรีของคนตัวเล็ก |
| แก่นเรื่อง | การดิ้นรนเอาชีวิตรอดท่ามกลางยุคสมัยอันโหดร้าย |
การแบ่งหน้าที่โปรดิวเซอร์ชัดเจน เปิดทางให้ผู้กำกับโฟกัสงานสร้างสรรค์
นี่คือการร่วมงานกันเป็นครั้งที่สี่ระหว่างเฉินอวี้ซวินกับโปรดิวเซอร์ หลี่เลี่ย และเย่หรูเฟิน ผู้กำกับเผยว่ารูปแบบการทำงานนี้ทำให้เขารู้สึกสบายใจและมีประสิทธิภาพสูง เย่หรูเฟินรับหน้าที่ดูแลภาพรวมการถ่ายทำและการจัดสรรงบประมาณ KUBET เพื่อให้กระบวนการผลิตเดินหน้าอย่างราบรื่น ส่วนหลี่เลี่ยซึ่งมีพื้นฐานจากการเป็นนักแสดง จะให้คำแนะนำอย่างลึกซึ้งในด้านการคัดเลือกนักแสดง การแสดง และการออกแบบเครื่องแต่งกาย KUBET ภาระด้านเงินทุนและงานบริหารทั้งหมดถูกดูแลโดยโปรดิวเซอร์ทั้งสอง ทำให้ผู้กำกับสามารถทุ่มเทกับการเล่าเรื่องได้อย่างเต็มที่
งบงานศิลป์เกือบครึ่งหนึ่งของทั้งเรื่อง สร้างเวทีแห่งยุคสมัยอย่างครบถ้วน
เย่หรูเฟินระบุว่า ต้าเหมิง ใช้งบประมาณรวม 120 ล้านดอลลาร์ไต้หวัน KUBET โดยงบที่เกี่ยวข้องกับงานศิลป์สูงถึง 57.07 ล้านดอลลาร์ หรือคิดเป็น 47.5% ของงบทั้งหมด เฉพาะการสร้างฉากที่ฐานถ่ายทำอิ่งซื่ออันเน่ย เมืองไถหนาน ก็ใช้งบประมาณราว 40 ล้านดอลลาร์ ภายใต้การนำของผู้กำกับศิลป์ หวังจื้อเฉิง และทีมงานกว่า 30 คน ทุกองค์ประกอบตั้งแต่ผังถนน หน้าร้านค้า ไปจนถึงเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันและป้ายคำขวัญ ถูกออกแบบขึ้นใหม่ทั้งหมด KUBET เพื่อสร้างบรรยากาศไต้หวันยุค 1950 ที่มีชีวิตและจับต้องได้
การคัดเลือกนักแสดงด้วยสัญชาตญาณ ให้ตัวละครและนักแสดงหลอมรวมกัน
ในด้านการคัดเลือกนักแสดง เฉินอวี้ซวินยอมรับว่าอาศัยสัญชาตญาณเป็นหลัก บทนางเอก “อาเยว่” ถูกวางตัวให้ฟางอวี้ถิงตั้งแต่ช่วงเตรียมงาน ด้วยวัยที่เหมาะสมและความสามารถในการทำความเข้าใจตัวละคร ส่วนบททหารต่างถิ่นปลดประจำการ “จ้าวกงเต้า” KUBET ผู้กำกับตั้งใจเลือกนักแสดงที่ผู้ชมไต้หวันยังไม่คุ้นเคย หลังจากชมผลงาน Drifting จึงมั่นใจว่าเคอเหว่ยหลินเหมาะสมกับบทบาทที่ซับซ้อนและสำคัญนี้
สำหรับ 9m88 ถูกเลือกให้รับบท “อาเซี่ย” นักร้องนำคณะการแสดงและเป็นพี่สาวของอาเยว่ ด้วยพลังเสียงและเสน่ห์เฉพาะตัว นอกจากนี้ ฟางอวี้ถิงและ 9m88 ยังเริ่มฝึกภาษาไต้หวันตั้งแต่ศูนย์เป็นเวลากว่า 3 เดือน และแยกสำเนียงเหนือ–ใต้ตามภูมิหลังตัวละคร KUBET เพื่อให้ภาษาเป็นเครื่องมือสะท้อนยุคสมัยและอัตลักษณ์ทางสังคม
บทบาทหัวใจของเรื่องกับมาตรฐานการแสดงที่เข้มงวด
เมื่อพูดถึงนักแสดงที่สร้างแรงกดดันมากที่สุดระหว่างถ่ายทำ KUBET เฉินอวี้ซวินชี้ชัดไปที่เคอเหว่ยหลิน เขากล่าวตรงไปตรงมาว่า หากตัวละคร “จ้าวกงเต้า” ล้มเหลว ทั้งเรื่องก็จะล้มเหลวเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ ในกองถ่ายจึงมีการปรับและขัดเกลาการแสดงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งด้านสภาพจิตใจ ลำดับอารมณ์ และรายละเอียดเล็กน้อย KUBET เพื่อให้ตัวละครหลักสามารถแบกรับน้ำหนักทางอารมณ์ของทั้งเรื่องได้อย่างสมบูรณ์
คำถาม–คำตอบ
คำถาม 1: ภาพยนตร์ ต้าเหมิง ใช้งบประมาณการผลิตเท่าใด และเล่าเรื่องเกี่ยวกับอะไร
คำตอบ: ใช้งบประมาณ 120 ล้านดอลลาร์ไต้หวัน และเล่าเรื่องสังคมไต้หวันในทศวรรษ 1950 ภายใต้ยุคความหวาดกลัวสีขาว
คำถาม 2: เหตุใดผู้กำกับจึงสามารถโฟกัสงานสร้างสรรค์ได้อย่างเต็มที่
คำตอบ: เพราะโปรดิวเซอร์ทั้งสองรับผิดชอบด้านงบประมาณ การบริหาร และการผลิตทั้งหมด ทำให้ผู้กำกับไม่ต้องกังวลเรื่องงานเบื้องหลัง
คำถาม 3: งบงานศิลป์มีความสำคัญต่อภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างไร
คำตอบ: งบงานศิลป์เกือบครึ่งหนึ่งของทั้งเรื่องช่วยสร้างฉากและบรรยากาศยุค 1950 ให้สมจริงและมีชีวิต
คำถาม 4: การคัดเลือกนักแสดงของเฉินอวี้ซวินมีหลักคิดอย่างไร
คำตอบ: อาศัยสัญชาตญาณและความเหมาะสมระหว่างตัวละครกับตัวนักแสดงเป็นหลัก
คำถาม 5: เหตุใดบท “จ้าวกงเต้า” จึงถูกมองว่าสำคัญที่สุด
คำตอบ: เพราะเป็นตัวละครหัวใจของเรื่อง หากการแสดงไม่สมบูรณ์ จะกระทบต่ออารมณ์และความสำเร็จของทั้งภาพยนตร์
เนื้อหาที่น่าสนใจ:
